เวทีความเห็น และรับเรื่องร้องเรียน

ทำงานราชการกรมส่งเสริมการเกษตรมาปีกว่า ร้องไห้แทบทุกวัน เป็นเวรหรือเป็นกรรมแต่ชาติปางไหนไม่รู้ถึงได้มาบรรจุเอาที่นี่ อดทน ทนอดจนแทบไม่ไหว คิดจะลาออกหลายต่อหลายครั้ง ถ้าท้อเพราะงานหนักจะไม่ปริปากบ่นเลยสักคำ แต่ที่ท้อเพราะทนผู้บริหารไม่ไหว ไม่รู้รับเข้ามาทำงานได้ยังไง ทำอะไรไม่เป็นเลยสักอย่าง ช่วยเหลือหรือออกหน้าแทนลูกน้องไม่ได้เลย ถ้าไม่ติดว่าครอบครัวยากจน แล้วตัวเองเป็นเสาหลักของครอบครัว คงลาออกไปนานแล้ว ย้ายก็ไม่ให้ย้าย ทำไมต้องเป็นฉัน จนบางครั้งเคยมีข่าวว่าจะ***กรมยังคิดสนับสนุนในใจ ยอมให้คนในกรมฯเดียวกันด่า เพราะว่าสุดทน

กรมปศุสัตว์ก็ไม่น่าจะต่างกันครับ ทนเอาอีกนิดคิดว่าทำเพื่อชาติและเกษตรกร

คงโดนกันหลายๆ หน่วย โดยเฉพาะกระทรวงเกษตรฯ ต้องใช้มาตรการเร่งด่วน คือ ทำใจครับ  และอีกอย่าง คือ คิดเสียว่าเป้าหมาย คือ ประชาชน บางเรื่องก็มองผ่านไป ไม่เห็นซะ แนะนำให้ลองฝึกจิตดูครับช่วยได้  สมาธิ หรือกรรมฐานก็ได้  ลองดูครับ ผมผ่านมาแล้ว..

เห็นด้วยที่ทำงานก็เหมือนกัน  ผู้บริหารระดับสูงของกรมสั่งงานเช่น เกี่ยวกับการขอความร่วมมือนอกหน่วยงานซึ่งหน่วยงานนั้น อาจจะไม่อยากร่วมโครงการ ก็จะต้องบังคับข้าราชการให้ทำให้ได้ต้องประสานให้เขาเข้าโครงการให้ได้ เป็นความหนักใจเหมือนกัน