เรียน กพร
ข้าพเจ้าในฐานะข้าราชการระดับปฏิบัติการที่มีความเห็นว่าการมอบเงินรางวัลให้ระดับบริหารแตกต่างจากระดับปฏิบัติการเป็นร้อยเท่านั้นมันไม่มีความเป็นธรรมเลยสักนิด การที่ผู้บริหารต้องการผลงานยอดเยี่ยมก็มาบังคับให้ระดับปฏิบัติทำงานจนบ้างค่ำมืดดึกดื่น และต้องทิ่งครอบครัวมานั่งทำงานสนองท่านแต่ผลที่ได้รับตลกมากระดับบริหารรับหลักแสนแต่ระดับปฏิบัติการรับเพียงหลักพัน ท่านลองคิดดูว่าหากท่านเป็นระดับปฏิบัติเช่นนี้ท่านจะรู้สึกอย่างไร ทุกวันนีตั้งแต่มีมาตรการนี้ขึ้นมาข้าราชการต้องเสียเวลาที่จะให้กับครอบครัวไป ลูกต้องถูกทิ่งให้พึ่งตัวเองนี่ก็เป็นอีกปัญหาหนึ่งที่ทำให้เกิดภาระแก่สังคมเมื่อเขาเติบโตขึ้น แนวทางของรัฐบาลชุดนี้ดีที่ให้ความสำคัญแก่ครอบครัวแต่คิดว่าแนวคิดของกพร ยังยึดติดแก่รัฐบาลชุดที่แล้วที่มุ่งแต่ผลงานเป็นหลัก โดยไม่คำนึงถึงผลเสียที่จะตามมา มันเป็นไปไม่ได้หากท่านจะพูดว่าพวกเราก็กลับไปดูครอบครัวซิ ท่านรู้มั้ยแค่พวกเรากลับบ้านตรงเวลาของทางราชการ หรือไม่อยู่จนมืดค่ำก็จะถูกมองว่าไม่ให้ความร่วมมือ การพิจารณาก็ไม่เคยดูเลยว่างานของเราสำเร็จตามวัตถุประสงค์หรือไม่ บางครั้งเราต้องการเวลาให้กับครอบครัวโดยนำงานกลับไปทำที่บ้าน แต่ผู้บังคับก็ไม่เคยยอมรับเลย มองแต่ว่าเราไม่เคยอยู่ เมื่อไหร่ค่านิยมนี้จะหมดไปเสียที ผู้บริหารนั้นลูกท่านก็โตมีงานการทำแล้วไม่ต้องห่วงใยแต่ระดับปฏิบัตืล่ะลูกก็ยังเล็ก ไม่รู้นะปัจจุบันนี้มองระบบราชการเหมือนระบบทาสตั้งแต่มีหน่วยงาน กพร เข้ามานี่ การคิดจะพัฒนาอะไรก็ควรจะมององค์ประกอบรวมด้วย ค่าตอบแทนของเราก็น้อย อย่ามองเพื่อสนองนโยบายของผู้บริหารประเทศเป็นหลัก ถ้าท่านคิดจะปรับงานให้เป็นดั่งใจที่ท่านต้องการท่านก็ต้องคิดปรับค่าตอบแทนให้บ้าง ปัจจุบันถ้าข้ารชการเกษียณนั้นท่านมองหรือไม่ท่านมองแต่จะให้มีกินมีใช้พอแค่ปัจจุบันเท่านั้น ในความคิดของข้าพเจ้าพวกท่านที่เป็นกพร ส่วนใหญ่น่าจะมาจากภาคเอกชนก่อนเป็นแน่ถึงไม่มองถึงภาคราชการและให้ความสำคัญเป็นหลัก |
