ผมได้สนใจติดตามการพิจารณาความดีความชอบตามระเบียบ กพ.และ ครม.หลายยุคหลายสมัยการปฎิบัติงานจริงๆจะไม่มีกฎเกณฑ์เลยเช่น สสจ.พิจิตรเป็นต้นการประชุมตกลงไว้ระหว่างฝ่ายต้องมีหน้าที่รับผิดชอบมีแบบประเมินตามเกณฑ์ใครได้ความดีความชอบสองขั้นต้องมาชี้แนะเพือนๆแต่ราวเดือนกรกฎาคมผู้มีอำนาจ(+,-)จะให้ทุกคนเขียนรายชื่อสมาชิกและนำมาจับฉลากใครได้มากก็รับไปสองขั้นหรือบางคนได้2ปีติดต่อกันให้เว้นวรรคเพราะคนอื่นไม่มีดีดีคนเดียวผมว่าหลักเกณฑ์15%ของใครทำไปเพื่ออะไรทุกครั้ง ขรก.หมดกำลังใจมากกว่าเพราะคนเป็นหัวหน้าอาศัยบารมีคนจึงเป็นที่จำกัดทางสังคมที่จะเลวร้ายตลอดไป ท่านมองในแง่ลบว่าสังคมเลวร้ายเพราะตัวหนอน กาฝาก ของข้าราชการนี้เป็นเหตุแน่นอน |