เหยื่อครูใต้รายวัน ด้วยใจตั้งมั่นที่อยากเป็นแม่พิมพ์ให้ชาติทางภาคใต้...แล้วชาติได้ช่วยอะไรบ้าง.....? กับชะตากรรมที่ต้องประสบอยู่ในขณะนี้
เหตุการณ์ผู้ก่อการร้ายและความไม่สงบในพื้นที่ภาคใต้ที่ถือเป็นภัยร้ายแรงรายวันของ 3 จังหวัดภาคใต้ ทำให้เหยื่อผู้บริสุทธิ์และครูต้องจบชีวิตไปแล้วนับหลายพันหลายหมื่นราย ทำไม...? ถึงไม่ได้รับการดูแลหรือการแก้ไขปัญหาอย่างเร่งด่วนและจริงจังกันเสียที รัฐบาลกำลังนั่งนิ่งๆ ทำอะไรกันอยู่...จะต้องการรอให้เหยื่อผู้บริสุทธิ์และครูต้องศูนย์เสียไปมากกว่านี้หรือ...? หรือเป็นเพราะว่ารัฐบาลไม่มีปัญญาแก้ไข... จากกรณีผู้ก่อการร้ายและความไม่สงบในพื้นที่ภาคใต้ซุ่มยิงครูสาว ณ ใจกลางตลาด หน้าโรงเรียนเทศบาล 5(บ้านตลาดเก่า) กลางเทศบาลเมือง จังหวัดยะลา ถือเป็นอีกหนึ่งบทเรียนที่รัฐบาลจะต้องพึงสังวรได้แล้วว่า...ภัยผู้ก่อการร้ายและความไม่สงบในพื้นที่ภาคใต้ที่ก่อเหตุคุกคามรายวัน รัฐบาลไม่มีน้ำยาที่จะเยียวยาแก้ไข จนด้วยปัญญาและหมดหนทางแก้ไขสถานการณ์ที่เลวร้ายนี้จริงๆ
เมื่อเวลาประมาณ 15.35 น. วันศุกร์ ที่ 14 กันยายน 2550 ที่ผ่านมา นางสาวหัทยา ตั้งปฐมวงศ์ ข้าราชการครู คศ.2 ระดับ 8 โรงเรียนเทศบาล 5(บ้านตลาดเก่า) สังกัดเทศบาลนครเมืองยะลา อำเภอเมือง จังหวัดยะลา ได้ถูกกลุ่มผู้ก่อการร้ายและความไม่สงบในพื้นที่ 3 จังหวัดชายแดนภาคใต้ ซุ่มยิง ณ บริเวณหน้าโรงเรียน ขณะกำลังขับขี่รถจักรยานยนตร์เพื่อเดินทางกลับบ้าน โดยคนร้ายได้ใช้อาวุธปืนยิงเข้าใส่ ณ บริเวณหน้าท้อง จำนวน 3 นัด กระสุนปืนได้ทะลุ ลำไส้ ตับ และปอด ทำให้ได้รับบาดเจ็บสาหัส ซึ่งขณะนี้ได้เข้าพักรักษาตัวอยู่ห้อง ไอ ซี ยู ณ โรงพยาบาลศูนย์จังหวัดยะลา ซึ่งอาการโดยรวมขณะนี้มีบาดแผลสาหัสเป็นอย่างมาก โดยเหตุการณ์ดังกล่าวนี้ถือเป็นเหตุการณ์สะเทือนขวัญของประชาชนทั้งเมือง เพราะภัยร้ายแรงรายวันจากการซุ่มยิงครูหรือเหยื่อผู้บริสุทธิ์ เกิดเหตุร้ายแรงรายวันและนับวันจะยิ่งทวีความรุนแรงมากขึ้น จากกรณีของคุณครูสาวท่านนี้ เป็นเพราะความไม่ใส่ใจหรือความประมาทของรัฐบาล, ทหาร หรือตำรวจ ที่ขาดความรับผิดชอบในหน้าที่ หรือเป็นเพราะอะไร...? ใครจะตอบได้หรือไม่ว่า ทำไม...??? หรือเป็นเพราะความซวยหรือโชคชะตาของครูหรือเหยื่อผู้บริสุทธิ์เอง...?
ด้วยความตั้งมั่นที่อยากจะเป็นแม่พิมพ์ของชาติ ตั้งแต่จบการศึกษาระดับปริญญาตรี ในปีพ.ศ. 2517 จากคณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนคริทรวิโรฒ วิทยาเขตบางแสน และปริญญาโท จากคณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ วิทยาเขตปัตตานี อาจารย์หัทยา ได้ทุ่มเทแรงกายแรงใจที่อยากจะกลับมาอยู่ยังภูมิลำเนาบ้านเกิดของตนเอง เพื่อมาช่วยถ่ายทอดความรู้ มาสอนหนังสือให้แก่เด็กๆ นักเรียนในพื้นที่เสี่ยงของ 3 จังหวัดชายแดนภาคใต้ ด้วยความที่เป็นคนที่ตั้งมั่นและเชื่อมั่นอีกทั้งยังรักถิ่นฐานบ้านเกิดจึงสั่งสมประการณ์การสอนและผลิตต้นกล้าน้อยๆให้ออกมารับใช้สังคมเป็นจำนวนมากมาย ด้วยเหตุจูงใจในการเลือกลงพื้นที่ในโรงเรียนที่จะสอน อาจารย์หัทยาได้เล่าว่า ที่เลือกมาสอนยังโรงเรียนเทศบาล5(บ้านตลาดเก่า) อำเภอเมือง จังหวัดยะลา เพราะมองว่าเด็กนักเรียนในเขตพื้นที่นี้ เป็นเด็กนักเรียนที่เป็นชาวมุสลิมทั้งหมด 100% ในความตั้งใจอยากจะมาสอนหนังสือให้กับเด็กเหล่านี้ ได้มีวิชาความรู้และรู้จักภาษาไทยให้มากยิ่งขึ้น ตั้งใจอยากจะให้พวกเขาเหล่านั้น รักชาติ ศาสนา และพระมหากษัตริย์ ตลอดเวลาได้สั่งและสอนเด็กเสมอว่า พวกเขาก็คือคนไทย เกิดในผืนแผ่นดินไทย พยายามตอกย้ำให้เด็กรักในชาติเสมอมา การได้มาสอนหนังสือในพื้นที่ที่เป็นชาวมุสลิมเกือบทั้งหมด ในอดีตก็ไม่ได้รู้สึกกังวลใจเพราะเราถือว่าเรามาให้ความความรู้ มาสร้างความดี มาทำดี ให้แก่เด็กๆ และเรารักที่อยากจะอยู่กับเด็กๆ อยู่แล้ว ได้บอกกับตัวเองเสมอมาว่า เด็กๆนักเรียนทุกคน เปรียบเสมือน ลูก หลาน ของตนเอง ให้ความรักและคอยสั่งสอนอยู่ตลอดเวลา ปัจจุบันนี้อายุงานในการรับราชการครูก็เหลืออยู่อีกประมาณ 7 ปี ก็ใกล้จะเกษียณแล้ว สอนหนังสือมาก็จะเกือบ 30 ปี แล้ว บอกได้เลยว่ารักในอาชีพครูมาก
ในเวลาที่เราได้เห็นเด็กๆ นักเรียนที่เราสอนได้เจริญก้าวหน้าในอาชีพ เราก็แอบภูมิใจอยู่ลึกๆ มันเป็นความรู้สึกที่บอกไม่ถูกจริงๆ แต่ถ้าอาชีพครูด้วยกันคงรู้ดี ในความรู้สึกแบบนี้
รู้สึกอย่างไรบ้างกับเหตุการณ์ที่เพิ่งเกิดขึ้นกับตนเอง ถ้าเป็นความคิดของตนเองก็คงตอบได้แต่เพียงว่า มันคงเป็นเคราะห์หรือกรรมของเราเอง....แต่ในชีวิตประจำวันกับเหตุการณ์ความไม่สงบในพื้นที่ 3 จังหวัดภาคใต้ ก็ไม่เคยประมาทในการใช้ชีวิต ระวังตัวเองอยู่ตลอดเวลา แต่ในวันที่เกิดเหตุขึ้น ตามปกติแล้วนั้นจะมีทหาร หรือ อพปร. มายืนเฝ้าอยู่หน้าโรงเรียนเกือบตลอดเวลา แต่ในช่วงนี้ทาง 3 จังหวัดชายแดนภาคใต้เป็นช่วงของการถือศีลอด จึงทำให้ทหารและอพปร.ที่เฝ้าอยู่หน้าโรงเรียนเป็นชาวมุสลิม ไปมัสยิดเพื่อไปสวดมนตร์ จึงอาจทำให้พวกผู้ก่อการร้ายสบโอกาสก็เป็นได้ แล้วจะทำไงได้เหตุการณ์มันเกิดขึ้นมาแล้ว จะไปแก้ไขอะไรได้อีก ก็ต้องยอมรับให้ได้กับในสิ่งที่เกิดขึ้นกับตนเอง แต่นับจากวันนี้ไปสิ ชีวิตจากเคยมีร่างกายที่ปกติ อาจจะไม่เหมือนเคยอีกต่อไปแล้ว ในฐานะครูชนชั้นผู้น้อยคนหนึ่ง ก็คงไม่สามารถที่จะเรียกร้องอะไรได้มากมาย คงต้องรอคอยการเยียวยาหรือการสนับสนุนการดูแลและการรักษาจากหน่วยงานต้นสังกัด ก็ยังคงมีความหวังว่าหน่วยงานต้นสังกัดจะมีความรับผิดชอบและให้การดูแลอย่างดีถึงที่สุด.... ก็ได้แต่หวังไว้ในใจลึกๆนะ ในอนาคตก็ยังไม่รู้ ก็คงต้องรอดูกันต่อไปว่าจะเป็นอย่างไร ในช่วงเวลาที่ผ่านมาเราก็ได้ทำหน้าที่ของข้าราชการครูที่ดี มาโดยตลอดระยะเวลาการทำงาน มีคนใกล้ชิดรักใคร่เอ็นดูมากมาย แต่ ณ ปัจจุบันนี้กับกรณีเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น หน่วยงานต้นสังกัดจะคอยให้การดูแลตอบแทนกับการศูนย์เสียครั้งสำคัญของชีวิตเราอย่างไร ก็คอยดูกันต่อไปนะ ก็ไม่อยากให้เหตุการณ์ที่เลวร้ายนี้จะต้องมาเกิดกับใครอีกเลย...ไม่อยากจริงๆ...อยากเห็นความสงบ ความร่มเย็น และความปกติสุขในพื้นที่ 3 จังหวัดชายแดนใต้
อยากฝากข้อคิดเห็นอะไรบ้าง ก็อยากฝากให้ทางรัฐบาลช่วยจริงจัง กับการกวดล้างปัญหาของ 3 จังหวัดชายแดนภาคใต้ เพราะถือเป็นภัยร้ายแรงและเป็นภัยที่มีการคุมคามรายวันเลยก็ว่าได้ และอยากให้เพิ่มความเข้มงวดและมาตรการดูแลคุ้มครองความปลอดภัยของ ครูหรือประชาชนผู้บริสุทธิ์อื่นๆ ด้วย อยากร้องขอให้เพิ่มความสำคัญและเห็นถึงความสำคัญของปัญหาดังกล่าวนี้ อย่างเร่งด่วน ไม่อยากให้เกิดเหตุการณ์ที่เลวร้ายแบบนี้กับใครๆ อีกแล้ว
ในความคิดเห็นและความรู้สึกของญาติพี่ น้อง ของเหยื่อผู้าย ในความรู้ของตนเองแล้วรู้สึกโกรธมากๆ และต้องขอว่ากล่าวและประจานหน่วยงานในพื้นที่ ที่รับผิดชอบก่อนเลยในเบื้องต้น ที่ประมาทในการเฝ้าระวังและป้องกัน จนเหตุการณ์เกิดขึ้นแล้วค่อยมาเสียใจหรือมาแก้ไข บอกได้ว่าเหตุการณ์แบบนี้ไม่อยากให้เกิดกับญาติ พ่อ แม่หรือพี่ๆ น้องๆ ของใครๆ ทั้งสิ้นเลย มันรู้สึกเจ็บปวดมากๆ กับการศูนย์เสียจะด้วยชีวิตหรือไม่ก็ตาม อยากให้ญาติๆ ของบรรดาคนที่นั่งทำงานอยู่ในคณะรัฐบาลได้รับชะตากรรมแบบนี้ด้วยเถิด จะได้มีความรู้สึกว่าเป็นอย่างไร ? สาธุ.... ไม่อยากจะแช่งแต่อยากจะให้ได้โดนแบบนี้บ้าง จะได้รู้สึกถึงการศูนย์เสีย ไม่รู้ว่ามีเหตุการณ์ภัยก่อการร้าย 3 จังหวัดชายแดนภาคใต้รายวัน พวกท่านๆ นั่งนิ่งๆยิ้มกันอยู่หรืออย่างไร...? อยากจะบอกได้เลยว่าความช่วยเหลือในเบื้องต้นที่ได้รับนั้น มันช่างแสนจะทุเรศสิ้นดี ...จะขอบอกพวกคุณๆ ท่านๆ ว่า นี่คือชีวิต...ของคน นะครับ ไม่ใช่สัตว์ และการจะหยิบยื่นมือมาให้ความช่วยเหลือ...ทำไมต้องรอให้ร้องขอหรืออย่างไร....ลองเป็นพวกญาติๆพี่ๆน้องๆ ของคุณบ้างสิ...พวกคุณจะรู้สึกกันอย่างไร...?
ถ้าในเคสนี้ สมมุติว่าพี่สาวผมไม่ได้เป็นข้าราชการระดับสูงหรือมีอายุราชการที่นานแล้ว ผมว่าก็คงไม่แตกต่างจากหมาตัวหนึ่ง..ที่โดนยิงตายข้างถนน....ใช่หรือไม่ครับ...? ด้วยความโชคดีของพี่สาวผม ที่ฐานะและชาติตระ***ลของทางบ้านอยู่ในระดับดี และพี่ๆน้องๆ มีหน้าที่การงานที่มั่นคงอีกทั้งมีพื้นฐานทางการศึกษาที่สูงๆ กันเกือบทั้งสิ้น ยังพอที่จะมีเส้นสายกลนัย ในการวิ่งเต้นเพื่อให้ได้รับความช่วยเหลือพี่สาวให้รอดพ้นปลอดภัยมาได้ในระดับหนึ่ง ขอบอกตามตรงเลยว่าการวิ่งเต้นให้พี่สาวได้รับการเข้ามารักษาตัว ณ โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ สภากาชาดไทย นั้นเป็นการวิ่งเต้นจากความสัมพันธ์ส่วนตัวที่มีไม่ได้รับการหยิบยื่นหรือการเข้าช่วยเหลือ หรือการเสนอสิ่งที่ดีๆ ให้กับเหยื่อที่เคราะห์ร้ายรายนี้เลยแม้แต่น้อย... น่าทุเรศสิ้นดี... รัฐบาลไทย.....? และหน่วยงานต้นสังกัดในพื้นที่.. บัดซบที่สุด... การวิ่งเต้นทุกวิถีทางที่อยากจะให้ได้ตัวของพี่สาวขึ้นมารับการรักษาตัว ณ โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ สภากาชาดไทย กรุงเทพฯขอบอกตามตรงเลยว่า ทางหน่วยงานต้นสังกัด ได้แต่คอยประสานให้ในขีดจำกัดที่ตนเองสามารถกรทำได้ และนี่หรือครับ...คือรางวัลที่ข้าราชการดีๆ คนหนึ่งได้รับการเยียวยาช่วยเหลือจากหน่วยงาน มันคุ้มกันหรือไม่...? ขอถามหน่อยเถิดครับว่า...มันคุ้มค่ากันไหม....?
อยากจะขอถามสักนิดเถิดว่า..? ถ้าเรื่องดังกล่าวนี้เกิดกับญาติๆ ของพวกท่านๆ ที่นั่งอยู่ในรัฐบาล..ท่านๆจะรู้สึกกันอย่างไรบ้าง....? ขอบอกได้เลยว่ารู้สึกแย่มากๆ กับความช่วยเหลือ หรือการหยิบยื่นที่ให้มา......
ทำไมถึงต้องขอย้ายตัวพี่สาวขึ้นมารักษาตัวที่กรุงเทพฯ...... ก็เพราะความไม่มั่นใจในความปลอดภัยในพื้นที่ และทีมงานหน่วยแพทย์และพยาบาลที่มีอยู่อย่างจำกัดในโรงพยาบาลศูนย์จังหวัดยะลา จึงทำให้เล็งเห็นถึงประสิทธิภาพและประสิทธิผลของการดูแลผู้ป่วยที่ไม่ดีเท่าที่ควร และที่สำคัญเหตุการณ์ก่อการร้ายรายวันหรือการดักซุ่มยิงเหยื่อผู้บริสุทธิ์และครู มีให้เห็นทุกวัน อีกทั้งบุคคลากรทางการแพทย์ที่ประจำ ณ โรงพยาบาลศูนย์จังหวัดยะลานั้น แทบจะรับมือกับเหตุการณ์ดังกล่าวกันไม่ไหว....ในเรื่องดังกล่าวนี้ไม่ทราบว่าทางรัฐบาลทราบเรื่องและความทุกข์ร้อนของเจ้าหน้าที่ ที่ปฏิบัติงานในพื้นที่บ้างหรือไม่...? จากการขาดกำลังทีมแพทย์ที่มีความชำนาญและเชี่ยวชาญผนวกกับความไม่ปลอดภัยในพื้นที่ ยิ่งทำให้การตัดสินใจการเคลื่อนย้ายผู้ป่วยเข้ามารับการรักษาตัวที่กรุงเทพฯ จึงเป็นเรื่องเร่งด่วนที่จะต้องรีบดำเนินการ เพราะไม่อยากให้เกิดการศูนย์เสีย...ไม่ต้องการให้มีการศูนย์เสียที่มากกว่านี้อีกแล้ว
แล้วเร่งรีบดำเนินการย้ายผู้ป่วยอย่างไรบ้าง.............ต้องขอบอกเลยว่าเรื่องราวการเคลื่อนย้ายผู้ป่วย ถ้าไม่ได้ใช้ความสัมพันธ์ส่วนตัวที่มีอยู่ หรือการรู้จักผู้หลักผู้ใหญ่เป็นการส่วนตัวอย่างดีแล้ว คงดำเนินการไม่ได้ง่ายๆ แน่นอน เพราะจะคอยให้ทางหน่วยงานต้นสังกัดหรือทางจังหวัด มาคอยหยิบยื่นความปราถนาดีให้นั้นคงไม่มีทาง...เป็นไปได้แน่นอน ต้องขอกราบขอบพระคุณผู้หลักผู้ใหญ่ที่รู้จัก ที่ได้ให้คำแนะนำและความช่วยเหลือในเรื่องดังกล่าวนี้เป็นอย่างดี...อย่างน้อยก็ยังมีคนดีๆที่จิตใจดีให้ความช่วยเหลือและร่วมไม้ร่วมมือเป็นอย่างดียิ่ง...
ยุ่งยากมากน้อยแค่ไหนการเคลื่อนย้ายผู้ป่วย......ถ้าให้พูดตามความจริงเลยนะครับ ถ้าลองเหตุการณ์ที่เลวร้ายแบบนี้ได้เกิดกับครอบครัวใครก็ตาม เชื่อมั่นได้เลย 100% ว่า ทุกๆครอบครัวก็มีความต้องการและอยากที่จะให้ผู้ป่วยได้เข้ารับการรักษาตัวในโรงพยาบาลที่มีความพร้อมและมีศักยภาพมากที่สุด เพราะทุกๆครอบครัวไม่มีใครอยากจะศูนย์เสียบุคคลอันเป็นที่รักอยู่แล้ว แต่ผมไม่ทราบว่ารัฐบาล...มองเห็นถึงความต้องการนี้ไหม..หรือว่าทำเฉยเมย..เพราะคิดว่าไม่ใช่ญาติพี่น้องตนเอง...? บอกได้เลยว่ามาทำให้ตอนตายไปแล้วนะ...ผมไม่ต้องการหรอ..เพราะมันไร้ประโยชน์...เอาไว้ไปทำกับพวกคุณแล้วกัน....คณะรัฐบาล ครับ....พวกประชาชนคนเดินดิน ไม่ได้มีความบ้ายศศักดิ์หรอครับ...เราขอเพียงให้คนที่เรารักมีชีวิตอยู่และมีความปลอดภัย ตลอดจนไม่พิกลพิการ เราก็พอใจแล้ว...บอกได้เลยว่าไม่อยากขอให้ทางรัฐบาลทำไรให้หรอ..เพราะรู้ดีว่าจนปัญญาและป่วยการเปล่าๆ..ที่จะมาร้องขอ...ไร้ประโยชน์.....
ความรู้สึกลึกตอนนี้เป็นอย่างไรบ้าง.....ก็พี่ๆน้องและญาติๆ ทุกคนก็รู้สึก ตกใจและสงสารคุณครูหัทยา เป็นอย่างมาก ที่ได้รับบาดเจ็บสาหัส...และทุกๆคนก็รอดูว่าหลังจากนี้ไป การให้ความช่วยเหลือจากหน่วยงานต้นสังกัด หรือจากหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง...จะให้การดูแลแก่ คุณครูหัทยาอย่างไรบ้าง..และมันจะคุ้มค่ากับสิ่งที่คุณครูได้ทุ่มเทแรงกายแรงใจช่วยเหลือชาติมากน้อยแค่ไหน...? อันนี้จะเป็นบทพิสูจน์ได้เลยครับว่า..เป็นอย่างไร..ยังไงผมคิดว่าเรื่องราวของพี่สาวผมคนนี้ ผมคงไม่ปล่อยไว้แน่นอนครับ..ผมคิดว่าผมคงกัดแบบไม่ปล่อยแน่...เพราะพีสาวคนนี้ก็เปรียบเสมือนคุณแม่คนที่ 2 ของ พี่ๆ น้องๆ ทุกคนในบ้าน ท่านได้เสียสละ ในการดูแลและส่งเสียให้พี่ๆน้องๆ ทุกคนได้เรียนหนังสือจนจบปริญญาตรีทุกๆคน และยังไม่ได้หยุดนิ่งยังคงให้การเลี้ยงดูหลานๆ และส่งเสียหลานๆ อีกหลายๆคนด้วย.......ผมในฐานะน้องชายคนสุดท้องแท้ๆ ..รักและเป็นห่วงพี่สาวคนนี้มากๆครับ..ถ้าตอนนี้ให้ตายแทนหรือเจ็บแทนก็ยินดีรับแทนได้หมดครับ... สิ่งที่ได้กำลังทำอยู่ ณ ตอนนี้ก็อยากจะให้ได้ข้อสรุปที่ชัดเจนถึงการเยียวยารักษาในอนาคต และอยากเป็นอีกหนึ่งกระบอกเสียงให้กับเหยื่อผู้บริสุทธิ์และคุณูพ่อพิมพ์ แม่พิมพ์ของชาติ ทาง 3 จังหวัดชายแดนใต้ใหได้รับการดูแลมากกว่าที่เป็นอยู่ ณ ปัจจุบันนี้.........................
ขอฝากไว้ด้วยนะครับ...เหยื่อครูและผู้บริสุทธิ์...ไม่ได้มีอาวุธในการต่อสู้นะครับ ในมือของคุณครู..ก็มีแต่เพียงชอล์ก..ที่ใช้สอนเด็กนักเรียนเท่านั้นครับ..และขอประมาณพวกก่อความไม่สงบด้วยว่า.... พวกคุณมันไม่ใช่คน และพวกคุณมันเปรียบเสมือนสัตว์ หน้าตัวเมียรังแกได้แม้กระทั่งผู้หญิงหรือเด็กและคนที่ไม่มีอาวุธ ไม่ต่างอะไรกับพวกสุนัขลอบกัด ที่ไม่กล้าสู้ต่อหน้าต่อตา....คิดว่าคงเกิดกันได้แค่ชาตินี้ชาติเดียว..พวกเดนนรกทั้งหลาย
*******************************************
ขอความอนุเคราะห์ในการเผยแพร่ บทความประชาสัมพันธ์นี้ด้วยนะครับ
น้องชายของคุณครู...ที่เป็นเหยื่อจากภัยความไม่สงบทางภาคใต้
../ บีว่า
๒๗ ก.ย. ๒๕๕๐, ๑๑.๒๓ น.
--------------------------------------------------------------------------------
UserID:T18216, KratooID:K10810, (๓.๐)
แจ้งลบกระทู้นี้| ส่งอีเมลถึงผู้เขียน| ส่งต่อให้เพื่อนอ่าน|(เพิ่ม/ลด)เครดิตผู้เขียน(ดู profile)
A:58.10.x.x
[A เชิญเพิ่มเติมความเห็นในฐานะผู้เกี่ยวข้อง/คู่กรณี]
หรือ [B เชิญแสดงความเห็นในฐานะบุคคลทั่วไป]
CommentID:M52667, (๕.๐)
A:124.120.x.x, UserID:T15831
--------------------------------------------------------------------------------
ลำดับที่ 1B : บุคคลทั่วไปร่วมแสดงความเห็น
ขอชื่นชมและสดุดีในจิตวิญญานของความเป็นครูของคุณครู หัทยา ตั้งปฐมวงศ์ และแสดงความเสียใจกับเหตุร้ายที่เกิดกับคุณครูด้วยครับ โจรใต้มันเปลี่ยนเป้าหมายจาก ทหาร ตำรวจ มาเป็นข้าราชการพลเรือนโดยเฉพาะครู เนื่องจากไม่มีทางสู้ มันคิดว่ามันทำร้ายครูแล้ว ครูจะหนีออกจากพื้นที่ มันคิดผิด ยังมีครูเป็นจำนวนมากที่มีอุดมการณ์และจิตวิญญานของความเป็นครูเช่นเดียวกับคุณครู หัทยา ผมภูมิใจในตัวคุณครูครับ ขอคุณพระคุ้มครอง และหายเร็วๆครับ
../ tonkorat
๒๗ ก.ย. ๒๕๕๐, ๑๓.๒๓ น.
แจ้งลบข้อความนี้ | ส่งอีเมลถึงผู้เขียน | (เพิ่ม/ลด) เครดิตผู้เขียน (ดู profile)
CommentID:M52672, (๕.๐)
A:58.9.x.x, X:unknown, UserID:T8455
--------------------------------------------------------------------------------
ลำดับที่ 2B : บุคคลทั่วไปร่วมแสดงความเห็น
ส่งหน่วยรบพิเศษ ลงไปจัดการโจรใต้ให้หมดเลยครับ
../ Bank *
๒๗ ก.ย. ๒๕๕๐, ๑๓.๓๘ น.
แจ้งลบข้อความนี้ | ส่งอีเมลถึงผู้เขียน | (เพิ่ม/ลด) เครดิตผู้เขียน (ดู profile)
CommentID:M52727, (๔.๐)
A:124.121.x.x, UserID:T15170
--------------------------------------------------------------------------------
ลำดับที่ 3B : บุคคลทั่วไปร่วมแสดงความเห็น
ไม่เข้าใจเหมือนกัน ว่าจะสมานฉันท์ อะไรกันหนักหนา อะไรที่ควรใช้ความรุนแรงก็ไม่ทำกัน สมานฉันท์ไป คนบริสุทธิ์ ก็ตายไปรายวัน เลือกตั้งปลายปี มีพรรคไหนกล้าบอกว่าจะใช้ความรุนแรงในการจัดการปัญหา 3 จังหวัดนะ จะเลือกให้เป็นนายกเลย
../ อะนะ
๒๗ ก.ย. ๒๕๕๐, ๑๗.๔๘ น.
แจ้งลบข้อความนี้ | ส่งอีเมลถึงผู้เขียน | (เพิ่ม/ลด) เครดิตผู้เขียน (ดู profile)
CommentID:M52742, (๕.๐)
A:124.121.x.x, UserID:T16761
--------------------------------------------------------------------------------
ลำดับที่ 4B : บุคคลทั่วไปร่วมแสดงความเห็น
ตรงให้ท่านเปาตัดสินประหารชีวิตให้หมด
หรือเอาF16ถล่มมันไปเลย
../ คนรักประเทศไทย
๒๗ ก.ย. ๒๕๕๐, ๒๑.๐๐ น.
แจ้งลบข้อความนี้ | ส่งอีเมลถึงผู้เขียน | (เพิ่ม/ลด) เครดิตผู้เขียน (ดู profile)
CommentID:M52747, (๑.๐)
A:124.121.x.x, UserID:T1392
--------------------------------------------------------------------------------
ลำดับที่ 5B : บุคคลทั่วไปร่วมแสดงความเห็น
หน่วยรบพิเศษก็โดนระเบิดดับไปเกือบสิบคนเมื่อต้นปีไปแล้วไงครับ
จะจัดการพวกนี้ ผมว่ายากครับ ยกเว้นจะประกาสสงครามเป็นจริงเป็นจังไปเลย
../ Morpheus
๒๗ ก.ย. ๒๕๕๐, ๒๑.๔๑ น.
แจ้งลบข้อความนี้ | ส่งอีเมลถึงผู้เขียน | (เพิ่ม/ลด) เครดิตผู้เขียน (ดู profile)
CommentID:M52754, (๕.๐)
A:124.121.x.x, UserID:T16761
--------------------------------------------------------------------------------
ลำดับที่ 6B : บุคคลทั่วไปร่วมแสดงความเห็น
คิดว่ากองทัพเราอ่อนแอเปล่าครับ
หรือว่ากองทัพเราเอาแต่ห่วงอำนาจเรื่องการเมือง
ไม่คิดจะแก้ปัญหาอย่างจริงจัง
ก็จะมีคนตายไม่จบไม่สิ้น
พอตายก็เลื่อนขั้น ตายแล้วจะเลื่อนทำไม ตอนมีชีวิตเสี่ยงตายไม่คิดจะเลื่อนเลย
เหนื่อยใจกับปัญหาของประเทศไทยจัง
เมื่อไรจะจบสิ้นเสียที
../ คนรักประเทศไทย
๒๗ ก.ย. ๒๕๕๐, ๒๒.๔๕ น.
แจ้งลบข้อความนี้ | ส่งอีเมลถึงผู้เขียน | (เพิ่ม/ลด) เครดิตผู้เขียน (ดู profile)
CommentID:M52858, (๕.๐)
A:202.91.x.x, UserID:T16309
--------------------------------------------------------------------------------
ลำดับที่ 7B : บุคคลทั่วไปร่วมแสดงความเห็น
เป็นห่วงทุกคนที่เสี่ยงภัยอยู่ชายแดนใต้ โหรทำนายว่าจะสงบภายในปี53 ขอภาวนาให้เกิดสันติสุขเสียที คนไทยทุกภาครักกันไว้อย่าแบ่งแยก เกิดเมืองไทยจะเชื้อชาติไหนก็ไทยด้วยกัน
../ คนเกษตรวิสัย101
๒๘ ก.ย. ๒๕๕๐, ๑๙.๔๖ น.
แจ้งลบข้อความนี้ | ส่งอีเมลถึงผู้เขียน | (เพิ่ม/ลด) เครดิตผู้เขียน (ดู profile)
ติดต่อโทรโข่ง : admin@torakhong.org โทรศัพท์
|